Linnaeushof

Gisteren hebben we samen met oma de hitte getrotseerd en zijn naar Linnaeushof geweest. Met de bus. Dus de pret begon voor Rick al bij de bushalte. Eenmaal in de bus vroeg hij bij elke bocht of we er al waren. Nu duurt een ritje naar Bennebroek gelukkig niet zo lang, dus hij mocht al vrij snel op het knopje drukken. Dat deed hij voor de zekerheid maar een keer of vier, je weet tenslotte maar nooit. Na ongeveer tien minuten in de rij voor de kassa konden we dan echt naar binnen. We zijn maar gelijk richting waterspeelplaats gelopen, dat leek ons de meest logische plek op een dag als deze. En inderdaad het was de meest logische plek bleek later. Iedere andere bezoeker van Linnaeushof zat daar namelijk ook. Dus ieder plekje in de schaduw was reeds bezet. We lieten ons niet kennen en zijn heerlijk op een bankje in de volle zon gaan zitten. Nou ja, heerlijk. De jongens hadden echter geen last van de hitte want die liepen al in hun zwembroek door het water te rennen.



Ik wist ook weer gelijk waarom ik een camera met een goede zoomfunctie wilde hebben.
Ik kon nu foto's maken zonder dat dat het einde van de camera betekende. Rick stond gelijk bij een ingenieus apparaat waarmee je water kon pompen en probeerde dat voor elkaar te krijgen.
Joshje had iets anders bedacht. Die vond het erg leuk om te proberen ongezien naar de andere kant van het badje te komen, er snel uit te klimmen en weg te rennen. Hard schaterend keek hij af en toe achterom of we al achter hem aankwamen.
Rick kwam ook nog een keer huilend vertellen dat hij nat gespetterd was. Ik heb hem toen maar verteld dat het risico daarop redelijk groot was bij dit soort gelegenheden en dat hij zich daar maar bij moest neerleggen. Luid morrend ging hij er weer vandoor.



Na alle waterpret zijn we de speeltuin ingegaan. De jongens zijn met oma in het treintje geweest.
Josh wilde nog op een wipkip, maar tegen de tijd dat ik mijn camera had gepakt, was hij het al zat aan zijn koppie te zien.



Rick heeft een hele tijd heerlijk in de zandbak gespeeld op een kraantje. Terwijl wij verkoeling zochten onder een grote boom. Daar was het goed uit te houden. Lekker languit liggend op een handdoekje.



Na nog een lekker ijsje gegeten te hebben(Rick kreeg het zelfs voor elkaar zijn smartie-ijsje te lanceren zodat het uiteindelijk onder oma's oksel belandde.)zijn we weer richting bushalte gegaan. Allebei de mannen hadden nog een klein cadeautje van oma gekregen dus we hebben ze de hele weg niet meer gehoord.

xxx Cel