Een beetje depri

Soms heb je van die dagen dan wil je eigenlijk niks. Je weet niet waarom, maar wel dat het zo is. Uit je bed komen lukt wel, maar met veel moeite. De alledaagse dingen gaan veel langzamer en met veel meer gemopper dan anders. En de leukere dingen, hmmm die zie je op zulke dagen niet echt voorbijkomen. Vandaag heb ik dus duidelijk zo'n dag. Nu kan ik me wel gaan afvragen hoe dat komt, maar ik zou liever willen weten hoe ik er vanaf kom. Het past namelijk eigenlijk niet bij mij. Ik ben meestal vrij positief ingesteld. Ik hoop maar dat het snel overwaait.

Rick heeft nu herfstvakantie en is gisteren teruggekomen van een logeerpartij bij Opa en Oma.
(Oh, en tante L. niet te vergeten.) Hij heeft het reuze naar zijn zin gehad en vroeg vijf minuten na thuiskomst of hij niet nog een nachtje bij ze mocht logeren. Hij was tenslotte pas drie nachten weggeweest. Vannacht heeft hij bij mij in bed geslapen en morgenavond mag hij bij z'n andere oma logeren, zo ook zaterdag, maar dan samen met zijn kleine broer. Pat en ik hebben dan namelijk een personeelsfeest op de Pier. Ik zie mijn grote knul dus niet zo heel veel deze vakantie. Ik had wel allerlei dingen bedacht die we konden gaan doen. Ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat het weer niet mee zou werken. Ik hoop maar dat het zonnetje nog tevoorschijn komt deze week. Misschien dat mijn depri bui dan ook gelijk verdwenen is, dat zou helemaal mooi zijn. Tot die tijd zwelg ik nog even in zelfmedelijden. ;)

xxx Cel

Zoek de verschillen.

Zo zag ons huisje eruit.








Na ruim een week herrie, stof en andere leuke verrassingen ziet het er zo uit.
Ik ben er zo blij mee!!!!








xxx Cel