Ik ben vanmiddag samen met mijn beste vriendin bij haar pasgeboren neefjes gaan kijken in het ziekenhuis. Wat een kleine schatjes zeg. Ze zijn 10 weken te vroeg geboren, maar groeien erg voorspoedig. Ik heb in mijn leven nog nooit zulke kleine babies gezien. Maar helemaal perfect. Alles erop en eraan. Als je dat ziet, wil je accuut zelf ook weer een baby. Nou krijg ik manlief echt niet meer zover, dus ik stort mij gewoon op iedere baby binnen handbereik. En dat helpt wel.(een beetje) Gelukkig begin ik al steeds meer aan het idee te wennen dat er hier straks geen flesjes en tuitbekers meer in huis te vinden zijn. Dat de box weg is en ik de boodschappen zelf moet sjouwen in plaats van ze onder de kinderwagen te gooien. Dat de vuilnisbak niet meer vol zit met luiers en..... hmmm bij nader inzien denk ik er toch nog liever even niet aan en geniet nog even van mijn kleine man. Die in zijn wandelwagen ligt te slapen met een speentje in zijn mond en een luier die nodig verschoond moet worden. Heerlijk!!!!!!
xxx Cel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten