Het is weer zover. Dit is weer zo'n dag waarop ik beter niet in de buurt van de computer kan komen. Ik weet niet of ik de enige ben die dat wel eens heeft, maar op zo'n dag is iedere confrontatie tussen ons er eentje te veel.
Als het apparaat namelijk heeft besloten dat hij er geen zin in heeft, berg je dan maar.
Hij gooit dan werkelijk alles in de strijd om mij weg te jagen. Nou ben ik soms een nogal volhardend type, dus het kost hem wat tijd, maar uiteindelijk wint ie altijd.
Hevig krakend en knorrend start hij op, om vervolgens gewoon weer af te sluiten als het hem uitkomt.(En mij dus niet uiteraard.) Na dit drie keer gedaan te hebben, vond hij het leuker om gewoon maar vast te lopen. Geen beweging meer in te krijgen. En lekker niet reageren op welke toets dan ook. Zelfs het pijltje van de muis bleef zitten waar hij zat. Maar goed als het apparaat niet aardig is voor mij, ben ik dat ook niet voor hem. Dus ik heb gewoon de stekker eruit getrokken. Ja toen moest ie wel uitgaan. Zonder stroom is ie nog altijd nergens.
Maar ja ik wil mijn blog nog bijwerken, dus.... maar weer opnieuw aanzetten. Nog harder krakend en knorrend dan de eerste keer start hij weer op. Ik wil vervolgens snel naar deze site want je weet maar nooit, maar nee hoor daar heeft meneer helemaal geen zin in. Duurt het normaal een paar seconde voordat ik ben waar ik wil zijn, vandaag moet ik gewoon een volle minuut wachten. Alsof hij denkt: "Ja, daaaaaaaag, ik heb ook weekend." En nu zit ik dus als een gek te typen omdat ik elk moment verwacht dat hij weer geintjes gaat uithalen. Nee, ik ben blij dat ik hem verder niet meer nodig heb vandaag. Ik zet m lekker uit, misschien heeft ie morgen een betere bui.
xxx Cel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten